Bij het duizendste boeklogje
Begin 2005 ben ik voor het eerst begonnen om dagelijks vast te leggen wat ik voor boeken heb uitgelezen. Dat was aanvankelijk een puur praktisch idee. Ik had dankzij mijn eamelje.net de waarde leren kennen van het opslaan van schijnbaar willekeurige informatie in een database. Zo werd me duidelijk dat ik in vier jaar tijd meermaals verrast dezelfde schrijver kan ontdekken, en dus ook weer vergeten. Door vast te leggen wat ik aan boeken las, hoopte ik bijvoorbeeld eindelijk eens te kunnen onthouden hoe sommige titels in mijn kasten waren beland. En ook, om zeker te weten of die ooit weleens waren gelezen.
Aanvankelijk was het niet de bedoeling om die gedachten publiek te maken. Boeklog was de eerste weken weinig meer dan de elektronische voortzetting van de aantekeningen die ik toch al maakte over boeken. Het voornaamste verschil was dat ineens alle boeken beschreven werden die ik las.
Van dat uitgangspunt ben ik iets terugkomen. Op boeklog wordt tegenwoordig alleen beschreven wat me gelukt is uit te lezen. Alle boeken krijgen vijftig pagina’s de kans van mij om zich te bewijzen, maar vele worden daarna weggelegd. Ik heb vervolgens niet zoveel zin om over de doorstane ellende te schrijven, dus gebeurt dat ook niet. Het schrijven van een boeklogje mag zeker niet meer tijd kosten dan het lezen van het boek; dat is een van mijn weinige principes.
Eigenlijk mag het schrijven van een boeklogje helemaal geen tijd kosten. Zeker in de eerste jaren streefde ik ernaar de logjes te schrijven zoals ik aan een vriend of vriendin over het boek zou vertellen. In grote halen, met duidelijke conclusies, snel klaar.
Maar inmiddels bent u in vrij grote getale gaan meelezen, en hebben uw e-mails me laten zien dat boeklog ook een belangrijke voorlichtende functie hebben kan. Dus doe ik tegenwoordig regelmatig iets meer moeite dan voorheen. Al worden de boeklogjes nog altijd snel, en in een geut uitgeschreven. Werk mag het nog altijd niet worden.
Een andere verschuiving sinds januari 2005 is dat ik iets meer moeite ben gaan doen om interessante boeken te vinden. Voorheen volstond het mij ’s avonds vaak genoeg om wat hoofdstukken te lezen in een oude favoriet. Maar het heeft niet veel zin om zes keer over hetzelfde boek te loggen in een paar jaar tijd. Nu probeer ik om van een geliefd auteur ook de boeken te lezen die niet meteen voorhanden zijn.
Door de betekenis die boeklog inmiddels ook heeft gekregen als naslagwerk, zal ik er nog wel even mee doorgaan. Al kan ik me ook voorstellen op een dag misschien de publieke toegang af te sluiten.
Ik merk ook dat het me vormt om telkens iets te moeten formuleren over wat ik uitlees. Bij het beoordelen een matig boek niet meer te kunnen volstaan met een drieletterige dooddoener. Zolang deze wat kritischer manier van kijken het me nog mogelijk maakt met plezier te lezen, ga ik er op deze manier mee door.
Sterker nog, nu me duidelijk is dat het me een kleine drieënhalf jaar kost om duizend titels te lezen, heb ik enorme spijt de vijfendertig jaar hiervoor niet beter te hebben gedocumenteerd.
[x]#3618 fan maandag 26 mei 2008 @ 10:36:51
