Overwegingen | 0115
In 2005 schreef ik al eens ‘mijn bekentenissen van een snelle lezer’ op;
Ik zou trouwens weer vaker dat soort stukken moeten schrijven;
Ware het niet dat éen opmerking daaruit mij telkens nagedragen wordt. Ik heb een getal genoemd, van hoe snel ik lees. En de focus ligt altijd weer op dit cijfer;
Wat ik alleen al niet begrijp omdat maar weinig mensen bewust hebben nagedacht over hoe snel zij lezen – en de meesten daar dus geen getal op kunnen plakken;
Deze week besteedt Intermediair aandacht aan een telkens terugkerende fenomeen: die cursusjes op universiteiten en hogescholen met als motto: Sneller lezen is te leren;
Alleen gaat het bij zo’n cursus altijd om het lezen van boeken en artikelen die de moeite van het lezen nauwelijks waard zijn;
Leerstof;
Werk;
En bij móeten lezen spelen toch andere emoties mee dan bij wíllen lezen;
Tekenend is toch wel dat ik niet meteen opveer voor alle commerciële mogelijkheden die mij ineens zijn geopenbaard;
Ik zou uit, puttend eigen ervaring, heel makkelijk zo’n cursus kunnen opzetten;
Maar, nu ik erover nadenk: Nederlandse teksten lezen kost mij doorgaans zo weinig moeite dat alleen daardoor al snel verveeld ben. Er is meer dan éen reden waarom ik voor mijn lol steeds meer Engelstalige werken lees;
Concentratie moet wel beloond worden;
Binnenkort in dit theater: ‘bekentenissen van een te snel verveelde lezer’;
[x]#5165 fan donderdag 15 januari 2009 @ 11:18:52
