Overwegingen | 0123
Ik ben een oordeelmachine, zonder pauzestand;
Want oordelen is wat ik constant doe, in flarden van seconden. En meestal gebaseerd op bijna niets. Gelukkig dus maar dat verreweg de meeste van die opinies nooit in de openbaarheid komen;
En nee boeklog, of eamelje.net, zijn absoluut niet opgezet om mijn opinies toch publiek te kunnen maken. Ik wantrouw mijn eigen meningen daarvoor te veel. Het resolute oordeel van het ene moment blijkt soms even later al weinig meer waard;
Boeklog doet me bijvoorbeeld regelmatig beseffen dat mijn enthousiasme over een boek weleens alleen gebaseerd kan zijn op herkenning van wat ik al wist.
Herkenning is een vorm van erkenning;
Ik kan een boeklogje beginnen te schrijven en heel ergens anders uitkomen dan van te voren bedacht – en dat is ook aardig aan het schrijven;
Elk denken kan vol drogrederingen zitten, die hopelijk uiteenvallen als ze op schrift worden gesteld;
Er is een groot verschil tussen de opinie van éen seconde, en die gevormd over langere tijd;
Maar dan lees ik met plezier hoe iemand de publicist Thomas Friedman volledig afkamt, omdat dit al mijn vermoedens bevestigt;
En tegelijk stoorden die vermoedens nooit zo erg dat ik er werk van wilde maken om te onderzoeken hoe het met die Friedman zit;
Gisteravond bracht de televisie iets waar ik onverwacht veel oordelen over klaar bleek te hebben. Het programma Het mooiste meisje van de klas zat berstensvol met mensen die ik kende;
En aan mensen die je minstens 25 jaar niet gezien hebt, merk je toch als eerste op dat ze ouder zijn geworden. Al dan niet in hun voordeel;
Het brallerige zoontje van de conrector was nog altijd een bal. En dat verraste me niet;
Het brallerige zoontje van de notaris was wel behoorlijk verburgertrut. Maar dat verraste evenmin, de eigenheid van de meeste mensen dooft vrij snel uit na hun puberteit;
Ik geef toe. Het oordeel over die mannen is op niets gebaseerd. Enkel op hoe ik ze op televisie zag praten, afgezet tegen wat ik eeuwen geleden aan hen waarnam. En toen ook nog vanuit de enorme afstand een klas hoger te zitten;
Toch was dat oordeel onmiddellijk daar;
Ik had trouwens lang niet over mijn middelbare schooltijd nagedacht. Dat had ik zo moeten houden…
[x]#5252 fan vrijdag 23 januari 2009 @ 11:41:16
