Overwegingen op Goede vrijdag

Ze zijn er weer, op de eerste vrije voorjaarsdag. De mannen van een zekere leeftijd. Met hun iets te grote buiken in dure wielertruitjes, omdat de associatie met een profploeg alleen al hen dat extra geld waard is;
Met hun designerzonnebrillen, en hun kleurige helmen;
Op hun fietsen met carbonframe, die meer kosten dan een goede tweedehands auto;
En met hun eeuwig piepende kettingen;

Smeren is blijkbaar te moeilijk;

Toen eerder deze week bekend werd dat het openbaar vervoer deze eeuw al 37% duurder is geworden, verbaasde me dat niet;
Marktwerking maakt nu eenmaal alles veel goedkoper, volgens de boven ons gestelde politici;

Waarom zenden ze elke Goede Vrijdag dezelfde Mattheüs uit op televisie? Die met Ton Koopman?
Ze doen de Paus toch ook niet even van een oud VHS-je als die stad en wereld groet? Terwijl het niemand zou opvallen als ze een opname van twee jaar terug uitzonden;

Het is Paaskermis in de stad, en op de deuren van een belendende supermarkt verschijnen meteen heel gezellig affiches met teksten die nog net niet zeggen ‘verboden voor kermisvolk’;
Dat hoort ook bij de traditie. Ook dat is knus, vertrouwd;


[x]#5778 fan vrijdag 10 april 2009 @ 12:26:56


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden

ien réaksje

max  op 13 april 2009 @ 20:29:45

Ja die wielrijders, die reclamezuilen. Wat beweegt zulke mannedn en vrouwen om reclame te gaan dragen en daarvoor te betalen. En dan die kleuren. Vreselijk. Net als bij het profschaatsen. Zo’n moderne elfstedentocht is niet om aan te zien. Dat knalgeel over het ijs. Sport in kleur is wanstaltig.