En zo gaat een leven voorbij
Als ik thuis werk — wat weleens gebeurt — is daar weinig afleiding. Tenzij ik die bewust opzoek natuurlijk; de kasten staan vol boeken, en de vlucht naar internet is ook altijd maar éen muisclick verderop. Maar thuis zijn er geen zaken om me van mijn werk af te houden waarmee het normale kantoor wel gevuld is. Zoals collega’s.
Dus doe ik ter afleiding loopjes. En om die nut te geven, loop ik meestal maar om een prutsboodschapje naar de buurtsuper. Of naar de andere, iets verderop.
Maar die andere iets verderop is vorig jaar opgeluxet [opgeluukst?]. En de bij die inspanning betrokken projectontwikkelaar had blijkbaar nog geld genoeg om een heel nieuw winkelcentrumpje om die supermarkt heen te bouwen. Met zo’n onvermijdelijke Blokker daarbij. En een computerwinkel. Onder meer. En sinds twee weken ook een budgetsupermarkt.
Dat de komst van een Lidl binnen loopafstand me zo opgetogen maakte, omdat ik nu drie supermarkten heb om uit te kiezen voor de nodige ontspanning, is iets dat op metaniveau nogal droef stemt. Zo gaat een leven voorbij. Haha.
[x]#5852 fan woensdag 6 mei 2009 @ 16:59:53
