Zij en ik | boeken af

 

zij:Kan ik dat boek van die Mimi Smartypants een keer van je lenen?
ik:Je was toch in januari jarig?
zij:Krijgen is ook goed. Wat ik me afvroeg. Is het nog wat geworden met die weblogverkiezing? Behalve dan dat je vast wel wat gezegd had als je gewonnen had, en ik uit de stilte over het onderwerp ook wel wat uit afleid?
ik:Had ik iets gezegd?
zij:Ja, toch wel… Je hebt toch niet?
ik:Nee, De Papieren Man heeft gewonnen. Zoals ik ook al zo ongeveer verwacht had. De Contrabas had ook kunnen winnen, behalve dan dat de belangrijkste maker daarvan net een boek heeft geschreven met een lid van de jury. Voor de rest is er ook gewoon niemand die fulltime, of professioneel, of in elk geval heel fanatiek dagelijks met inzicht schrijft over literatuur, of het literaire wereldje.
zij:Ja ja. En valse bescheidenheid stinkt niet.
ik:O, maar ik ben ergens ook wel trots op boeklog. Alleen is dat om heel andere redenen dan een jury van een wedstrijd belonen zal. Voor mij is bijvoorbeeld pas door mijn boeklog duidelijk geworden hoe vluchtig het weblog als medium is. Alles gaat om het nu. Wat vorige week geschreven werd, doet er al niet meer toe. Is vaak al bijna niet meer te vinden. Behalve als je gericht weet waar naar te zoeken. En ik probeer de inhoud van boeklog juist wel op zo veel mogelijk verschillende manieren te ontsluiten.
zij:Terwijl iedereen gewoon Google gebruikt.
ik:Hou maar op.
zij:Maar nu moet je toch eens eerlijk zijn. Hoe erg was de teleurstelling om niet gewonnen te hebben?
ik:Die was er niet.
zij:Daar geloof ik dus helemaal niets van. En kom nu alsjeblieft niet aan met smoesjes als dat je al vereerd was om genomineerd te zijn.
ik:Het enige dat die nominatie opleverde was weer eens mail van boekhandels die wilden adverteren, en een stuk of tien extra bezoekers.
zij:Maar je bent wel bij de beste tien weblogs…
ik:Beste vijf. En toch nog altijd niet meer dan een blinde in het land der blinden. Nee, ik kan me niet druk maken over beslissingen waar ik geen tel invloed op kan uitoefenen. Dat zou het leven anders wel erg moeilijk maken.
zij:Wees eerlijk…
ik:Wat tegen boeklog werkt, bij elk jury, is dat ik niet alleen over de allernieuwste romans schrijf. Omdat literatuur altijd gelijk staat aan wat er aan romans is, en gedichten misschien ook nog net mogen. Maar essays leest bijvoorbeeld al bijna niemand meer. En ik lees niet alleen hele bundels essays, ik lees nog wel meer ook. Bovendien zijn dat soms hele oude boeken. Terwijl iedereen van de boekenbijlages gewend is dat iedereen die over literatuur schrijft het over de waan van die dag heeft.
zij:Dus nu geef je de jury de schuld dat die niet ziet hoe geniaal jij bent.
ik:Ach, onzin. Als de Dutch Bloggies iets laat zien, dan wel dat er nauwelijks nog weblogs prijzen halen die door oprechte amateurs geschreven worden; gewoon om het leuk. Als liefhebberij. Om erbij. Daarmee kun je nog net winnen in de categorie beste persoonlijke weblog, en misschien hoogstens nog in de categorie best geschreven. En boeklog is een weblog van een amateur; geschreven in anders verloren kwartiertjes.
zij:Ik weet toevallig hoe je leest, maar op andere mensen maakt die boekenwoede toch een heel andere indruk.
ik:Dat weet ik.
zij:Daar is weinig amateuristisch aan.
ik:Dat weet ik. En ik houd me meestal ook stil over boeklog; omdat mensen anders maar gaan denken dat ik niets anders doe dan lezen op een dag.
zij:Stakker.
ik:Daarom weet ik dus ook niet of ik er wel iets over gezegd had, als het prijs was geweest.

[x]#6529 fan woensdag 9 december 2009 @ 16:40:37


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden

2 kommentaren

Achille van den Branden  op 9 december 2009 @ 18:57:48

Euh, voor de rest niemand die fanatiek dagelijks om het leuk schrijft over literatuur? Kijk nog eens goed. (Enfin, misschien niet met voldoende inzicht.)

Ik beschouw de categorie literatuur van de Dutch Bloggies vooral als een gezellige caroussel. Elk weblog dat ‘iets’ met literatuur te maken heeft en er een beetje deugdelijk uitziet, komt vroeg of laat aan bod. Vorig jaar won De Contrabas, nu De Papieren Man. De Contrabas is op één jaar tijd niet noemenswaardig verslechterd, De Papieren Man niet noemenswaardig verbeterd. Op zijn minst één van de twee prijzen is dus onzin.

Ik ben niet meer zo’n fan van De Papieren Man als in de begindagen, toen het inderdaad nog een degelijk liefhebbersinitiatief was, waarvoor je dan ook alleen maar waardering kon hebben. Nu De Papieren Man een fors gesubsideerd weblog is, begin ik me te ergeren.

Al dat geleuter over literaire prijzen, festivalletjes, veilingopbrengsten, een onbekend gedicht van zus of zo dat is opgedoken. Ik vind dat kneuterig, idolaat en naast de kwestie. Literatuur draait om goede boeken, en wat daar aan waardevols in staat.

Het juryrapport kletst ook maar raak. Onemanshow? Geldt voor meer weblogs. Elke dag een nieuw stuk? Geldt voor meer genomineerden. En ik heb eigenlijk nog nooit een “beschouwend stuk” op DPM gelezen. DPM is een loepzuiver voorbeeld van ‘standing on the shoulder of giants’: braafjes compileren uit wat andere internetmedia al hebben voorgekauwd.

eamelje.net  op 9 december 2009 @ 20:16:48

Vergeet u dat leven bij de waan van de dag nog.

Nu goed, een reactie over de winnaar van ons, draagt altijd het gevaar dat de druiven zuur lijken. Maar wie de winnaarslijst van de Dutch Bloggies 2009 bekijkt, ziet vele eigenlijk weinig opmerkelijke, maar tegelijk wel opvallend commerciële winnaars. Dus is dat blijkbaar de trend. En dat zij dan maar zo.