it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Wat veel verhalen zo goed maakt, is hun meestal onnadrukkelijke humor. Pritchett zag het eeuwig menselijke tekort. Maar hij blijft doorgaans aardig voor zijn personages, en laat hen hoogstens in verwarring achter. Tegelijk zal die onnadrukkelijkheid hem waarschijnlijk ouderwets maken, in de ogen van velen. Onze emoties worden tegenwoordig krachtiger bespeeld, zelfs schrijvers zoeken het effect met nadruk op. […]

boeklog 11 ii 2010