Het oog van de meester
Er kleefde een vies geurtje aan de honderd meter sprint, op de Europese atletiekkampioenschappen. Dit nummer werd gewonnen door de jonge Fransman Christophe Lemaître. En terecht. Maar vervolgens lieten sommige media niet na te benadrukken dat hij de snelste blanke ooit is; want de eerste sprinter zonder West-Afrikaanse voorouders die de honderd onder de tien seconden liep.
Zulks roept maar herinneringen op aan de Olympische Spelen van 1936, te Berlijn, en de eretitel voor Tinus Osendarp; die later bij de SS ging.
Ik vind zoiets hooguit een detail. Net zo zal er niet eerder iemand die geboren werd in 1990 Europees kampioen op een atletieknummer zijn geworden.
Het is ook altijd maar weer toevallig wie een sport oppakt, en daarin doorgaat; en dan jaren eenzijdige trainingsarbeid moet verrichten om hoogstens vier vijf grote kampioenschappen mee te kunnen maken.
Nu is atletiek in die zin wel een pure sport dat het voor het talent van de sporter nogal wat uitmaakt welke genen iemand van zijn ouders erft. En dit gaat verder dan alleen de samenstelling van het spierweefsel. Had ik een grotere schoenmaat gehad, was mijn atletiekcarrière niet zo geplaagd geweest door blessures.
West-Afrikanen hebben statistisch gezien een grotere kans op snelle sprintvezels en lange benen dan andere aardbewoners. Alleen betekent dit niet dat een Chinees, of een Fransman, niet dezelfde spieren en hefbomen kan hebben.
Het wordt alleen niet van ze verwacht.
[x]#7658 fan donderdag 29 juli 2010 @ 11:02:36
