Genoegen nemen met een rol als simpele consument… iii

Een kleine week op Twitter leerde me dat ik het medium al kende. Van heel vroeger. Alleen toen heette het IRC [Internet Relay Chat], en zaten er voornamelijk Engelstalige geeks op, omdat enige technische kennis nodig was om toegang te krijgen. Al veranderde ook dat al toen het wereldwijde web de meest gebruikte internettoepassing werd, en je ineens kon chatten via de browser.

Bij Twitter is allemaal net wat gelikter uitgevoerd, en dus veel beter geschikt voor mensen die niet willen nadenken over de technologie die ze gebruiken. En er is dat mobiele internetgebruik bijgekomen, net als dat veel Twiterraars tegenwoordig ook elders al online aanwezig zijn, en daar dan naar kunnen verwijzen.

En goed, tegenwoordig verdienen bedrijven aan ondersteunende diensten voor Twitter, of aan het in kaart brengen van sociale netwerken die mensen onbekommerd online zichtbaar maken.

Maar zelfs de hashtag op Twitter heeft in het gebruik dezelfde betekenis als die op IRC. Als er vroeger iets speelde, kon je vaak een chatkanaal opzoeken met een naam die naar zo’n actueel gegeven verwees. Die naam begon dan met #.

Tegenwoordig tik je op Twitter zo’n trefwoord in, voorafgegaan door #, om zo de discussie online te kunnen volgen.

Zo heb ik inmiddels discussies zien langskomen over Carglass, of het uiterlijk en het gebrek aan diepgang bij zomergaste Paulien Cornelisse. Dat oppervlakkigheden de grootste discussies oproepen, herken ik nog van IRC. Net zo als dat het slechts weinigen gegeven is nuance te vinden in 140 tekens.

Door mijn ervaring met IRC weet ik ook hoe makkelijk het me zal vallen om afstand te blijven houden tot het medium.

Dus zie ik weliswaar de wijze woorden van mevrouw Hendrix staan,