it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Soms miste ik de lucht van het gesproken woord als een vraag in éen regel beantwoord werd. Anders dan bij de podcast, die een half uur duurt, is dit boek veel leuker als er telkens slechts even een paar minuten van genipt wordt. Als boek lijkt me dit ook veeleer een grabbelton, met leuke en onverwachte presentjes, dan iets met een eigen ritme aan pauzes en hoogtepunten. […]

boeklog 21 xi 2010