The Thousand Autumns of Jacob de Zoet | 1 t/m 100
David Mitchell
Mitchell begint zijn roman met een erg moeizame geboorte. Waarbij het leven van de Japanse moeder slechts gered kan worden door het levensloze kind te verwijderen, via een van de Hollanders geleerde techniek.
Mij viel daarbij op dat zulke geboortescènes blijkbaar het cliché zijn, in boeken waarin bakers of vroedvrouwen een belangrijke rol spelen. Tineke de Jager – van der Zee vertelt, in een veel slechter boek, precies zo’n zelfde verhaal.
Voor de rest heb ik nog geen oordeel over de eerste honderd pagina’s van dit boek. Ik heb nog niet meer gezien dan een opening waarin wat zaken worden uitgezet, zoals een schaakspel ook altijd begint door wat stukken bekende posities te laten innemen.
De hoofdpersoon kreeg wat contouren. Zijn komst naar Decima/Desima/Deshima/Dejima heeft voor de lezer als nuttig gegeven dat hij met alles moet kennismaken daar — maar ook dat is een bekende schrijverstruc.
David Mitchell is daarbij wel slim om het boek in het jaar 1799 te situeren. Als de Fransen inmiddels het bewind in Nederland hebben overgenomen. En de kleine handelspost bij Nagasaki uiteindelijk de enige plek in de wereld zal zijn die nog echt Nederlands is.
Zijn de heren daar wel zo slim om de Japanners niets over de politieke ontwikkelingen te vertellen in Europa.
[ lees al mijn ideeën bij The Thousand Autumns of Jacob de Zoet hier ]
[x]#9326 fan zondag 16 oktober 2011 @ 11:02:29
