it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Interessantste periode uit White’s leven vond ik dan weer diens tijd in Frankrijk, waar hij als gelijke verkeerde onder velen die ook wij voor grote schrijvers houden. Schrikt Edmund White natuurlijk niet terug voor roddel, over bijvoorbeeld Foucault [een typische, passieve ‘bottom’]. Maar gaat het gelukkig ook nog wel eens over ideeën, of het schrijven. […]

boeklog 10 xi 2011