it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Deze Anathema’s lijken me meteen al wel kenmerkend voor de latere boeken, met dezelfde titel of ondertitel. Er staat iets in over het gebruik van de Nederlandse taal. Kousbroek beoefent zelf wat Opperlandse taal- en letterkunde, mede door grappen van Oulipo te vernederlandsen. Hij gaat in op het onthouden — in dit geval door geheugen aan éen soort romans te koppelen. […]

boeklog 22 ii 2012