Rousseau en ik
Maarten Doorman
[…] Centrale idee van dit essay lijkt me evenwel Doorman’s paradoxale constatering dat iemand pas echt eerlijk en authentiek lijkt, als hij of zij spontaan toegeeft te hebben gelogen.
Authenticiteit is dus iets heel vreemds. Op de keper beschouwd. Alleen was dat nu net geen inzicht waar ik van opkeek — ik formuleerde deze gedachte met regelmaat al op boeklog. Meteen bij de start in 2005 zelfs al, tijdens het nadenken over de opzienbarend eerlijke autobiografie van Ingmar Bergman. […]
[x]#11161 fan donderdag 27 juni 2013 @ 12:12:53
