it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Zou ik mijn bespreking van deze bundel in éen regel moeten afdoen dan luidt die:
Om de boekrecensies van James Wood in deze uitgave te kunnen waarderen, was het telkens nodig om zo’n boek zelf ook al gelezen te hebben.

Dat acht ik bijna een doodzonde voor een criticus. [Waardoor er wel weer een eis bijkomt aan mijn ideeën over de ideale recensie; zo’n tekst moet ook geheel op zich iets te betekenen hebben]. […]

boeklog 16 xii 2013