Boeklog — van een maand afstand

The reviewer desires not-quite-consciously to “master” the text, to prove his superiority to the book under review – otherwise why should anybody listen to him? – and this desire, unless acknowledged, warps his lexicon and inflates his language.

The New York Times publiceert zondag een discussie over de vraag of de boekkritiek een kunstvorm is of een vorm van publieke dienstverlening.

Opvallend in de twee visies daarover vind ik het ontbreken van het besef dat hierbij de context werkelijk alles bepaalt. Want, waar werd zo’n boekrecensie gepubliceerd? En voor wie was de kritiek derhalve bedoeld?

Van de boekbesprekingen in het verder zo populistische Algemeen Dagblad heb ik bijvoorbeeld altijd vermoed dat die enkel werden afgedrukt om zo de status van de krant te verhogen. Kijk eens, wij doen toch ook aan litteratuur!

Een andere stelling in het Amerikaanse stuk is dat de criticus zich niet tussen het boek en de lezer in zou mogen dringen. En ook op die visie vind ik nogal wat af te dingen.

Goed aan de bundel Erg! van Gerrit Komrij is bijvoorbeeld niet dat hij zich eens stevig in postuur zette om enkel schrijvers af te kraken. Prijzenswaardig was nu net dat hij vrijwel alleen auteurs heeft aangevallen die al een oeuvre hadden, en die daarvoor al geprezen waren; schrijvers derhalve met enige naam.

Als ik klaag dat er nog altijd te veel boeken worden uitgegeven, gaat het mij ook altijd om zulk werk. Om gemakzucht, die desondanks op papier werd vastgelegd, omdat er snel weer een boekie moest komen.

Toch worden juist zulke boeken altijd opvallend welwillend besproken. Eenmaal een auteur een reputatie heeft, wordt daar toch opvallend zelden aan afgedaan.

Op mijn boeklog stond vanaf dag éen dat het een strikt persoonlijk leesdagboek was, en dat de boeklogjes hoogstens aantekeningen boden; nooit een uitgewerkte tekst.

Desondanks werd de website vrijwel nooit aangezien voor wat die was, en werden me pretenties aangewreven die er niet waren. Daar was ik me heel wel bewust van. En toch had ik dus nooit die ene connectie gemaakt waar The New York Times me op wijst — dat bezoekers allereerst publieke dienstverlening verwachten.


[x]#11671 fan woensdag 4 februari 2015 @ 19:31:59


© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden