it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Bij taal gaat het mij er zelden om wat er op het niveau van het woordje gebeurt; waar Dorren en Stroop vooral over schrijven. Misschien ligt het allemaal zo simpel. De magie, het moment waarop ik beter ga opletten, begint bij mij pas bij wat alinea’s doen, eerder nog dan zinnen. Alleen is op het niveau van de alinea de taal niet enkel taal meer, maar al een mededeling geworden, of zelfs een boodschap. Waarbij dan dus ook dat andere aspect meetelt, van de ontvanger; die de inhoud nog aan het decoderen moet gaan, en dit zelden volmaakt neutraal zal doen. […]

boeklog 27 ix 2017