Lila; Part I c
Robert M. Pirsig
Dat deze roman in de derde persoon staat, heeft nog weer een andere reden, zo is me inmiddels gebleken. Pirsig had achteraf grote problemen met het veelvuldige gebruik van de persoonsvorm ‘ik’ in Zen and the Art of Motorcycle Maintenance.
Ik is namelijk niet Zen. Ik is allesbehalve Zen.
Vlak voor publicatie werden daarom alle passages die in het verleden spelen nog herschreven naar de derde persoon — waarmee ook het personage Phaedrus er ineens was.
De hoofdstukken 11 t/m 15 in Part I van Lila brachten niet bijzonder veel nieuws of spannende ontwikkelingen. De opening van de schaakpartij heeft plaatsgehad. Lila is aan boord gekomen bij Phaedrus. Ze snuffelen wat aan elkaar. Het boek biedt wat backstory, en Pirsig gooit er zo af en toe weer wat paradoxen over kwaliteit tegenaan.
Een kernvraag, van het hele boek waarschijnlijk, is daarbij de kwestie of Lila, de vrouw, kwaliteit heeft.
Want raakt degene die zich buigt over dit probleem, en tot een oordeel komt, vervolgens alleen niet zelf alle kwaliteit kwijt?
Wie kiest, verliest.
Het zou de slogan kunnen zijn waarmee ik mijn eeuwige onverschilligheid uit voor de Nederlandse parlementsverkiezingen.
[ Lees al mijn gedachten over Lila van Robert Pirsig hier ]
[x]#13387 fan dinsdag 24 oktober 2017 @ 14:45:28
