Restschade
Overwegingen | week 05
Soms komt de uitkomst van wetenschappelijk onderzoek zo met mijn intuïtie overeen, dat zulk onderzoek haast overbodig lijkt.
Deze week was daar bijvoorbeeld de Keele University, die meldde te hebben aangetoond dat als spieren ooit verbeterd zijn met de hulp van doping, daarmee ook de DNA verandert. Zulke spieren zijn daarom later, ook zonder dopinggebruik, nog in staat opnieuw zo groot te groeien.
In theorie heeft dit onderzoek behoorlijk wat ethische consequenties. Want ineens geldt dat je iemand die ooit op dopinggebruik werd betrapt, niet dient te schorsen voor een paar jaar, maar domweg moet uitsluiten voor het leven. Als het om het misbruik gaat van spierversterkende middelen tenminste. Want éen voordeel van het dopinggebruik zal zo’n sporter eeuwig blijven houden, ook zonder nieuwe doping.
Is het ook nog zo dat al wie op enig niveau sport daarmee niet alleen hun spieren krachtiger maakt. Ook het skelet verandert, de pezenboel, tot zelfs de hoeveelheid bloed in iemands lichaam — topsporters hebben daar aanzienlijk meer van.
En dat had ik mijzelf lang geleden al bedacht zonder daar persberichten van universiteiten voor nodig te hebben.
Dus wie met hulp van wat chemie sterker wordt gemaakt dan er van nature had ingezeten, waardoor het lijf zwaarder te belasten is met training, heeft daarmee zijn of haar hele lichaam voor altijd op een hoger plan gebracht.
In de praktijk speelt alleen ook dat als je toevallig in een land woont waar het een staatsbelang is om gouden medailles te oogsten — zoals Rusland, Kenia, of Jamaica — je doorgaans betrekkelijk ongehinderd doping zult kunnen gebruiken. Geen sportbond of -koepel kan dan namelijk eerlijke controles afdwingen.
Verhalen over de wens tot een eerlijke sport blijven allereerst verhalen.
Overal waar financiële belangen spelen, of de grandeur van een staat, zal vals worden gespeeld.
[x]#13731 fan zondag 4 februari 2018 @ 13:26:42
