Hij hangt weer
Overwegingen | week 13
Het Vaticaan zette de afgelopen week nog een publiciteitsoffensiefje in, met als strekking: ‘de hel bestaat wel’. En de paus had echt het tegendeel niet beweerd. Anders dan éen of andere pipo zei na een gesprek met de Heilige Vader.
Er was anders ook een wel heel fundamenteel deel van dat hele christelijke geloof weggevallen.
Nu is die hel voor mij éen van de meest onbegrijpelijke elementen van georganiseerde religies. Of erger nog: dat het normaal schijnt te zijn om kleine kindjes al te hersenspoelen met de idee dat a] het leven eindig is, b] en dat de voortzetting daarop plaatsvindt in óf de hemel óf de hel. Voor alle eeuwigheid. Waarbij er dan ook nog streng protestantse gezindten bestaan die heel zeker weten dat van tevoren al bepaald is voor wie de hel wacht en wie niet — die dubbele predestinatie van het calvinisme.
Depressie komt ook nogal wat vaker voor dan gemiddeld in de regio’s waarin mensen worden opgevoed in het besef dat het allemaal niet uitmaakt wat ze doen, want zondaars zijn ze toch al.
Katholieken hadden tenminste de biecht nog, waarmee ze vergeving konden krijgen voor begane zonden.
Niettemin. Vrijdag werd herdacht dat Hij stierf aan het kruis, zo plaatsvervangend boete doend voor al onze zonden, en vandaag wordt gevierd dat Hij drie dagen later verrees. In Nederland komt daar nog de traditie bij dat in de weken vooraf in menige kerk die hele kruisgang van Jezus de Christus wordt bezongen in éen van de passies die Bach daar over schreef.
De Matteüspassie (BWV 244) is daarbij het meest geliefd. Dit jaar was er zelfs een Friese versie in omloop, met een nieuwe vertaling.
Mij is de iets oudere Johannespassie (BWV 245) liever. Die duurt slechts anderhalf uur, en dus niet meer dan drie zoals de Matteüs.
Want uiteindelijk gaat het me in beide passies om de aria’s, en een enkele koorzang, en zo gerekend heeft de Mattheüs niet veel meer te bieden dan de Johannes.
Al zijn inmiddels de jaren voorbij dat ik per se éen van beide live moest meemaken.
Zo veel hangt altijd bij beide passies bijvoorbeeld af van de kwaliteit van de evangelist — als de zingzang waarmee deze het verhaal vertelt te veel opvalt, duurt zelfs de Johannes erg lang. En echt aangename evangelisten heb ik helaas te zelden meegemaakt.
[x]#13935 fan zondag 1 april 2018 @ 14:43:08
