Houding

Houding
Te fietsen | week 44

Wie rechtop fietst, kan ontspannen om zich heen kijken, en ziet daarom als vanzelf meer dan de eenzame fietser die kromgebogen over het stuur tegen de wind zichzelf een weg baant.

En daarmee is er ook meer interactie mogelijk met de omgeving.

Of, zoals ze ruim honderd jaar terug al wisten, geen betere positie op de fiets om je te kunnen verdedigen tegen aanvallers dan helemaal rechtop. Als zo’n aanvaller tenminste een mens is. En geen brok staal van ruim twee ton, waarin iemand zit die zijn telefoon interessanter vindt dan de deelname aan het verkeer.

Afgelopen week ging het TV-programma Voor de vorm over de ontwikkeling van de fiets, en of daar dan nog iets typisch Nederlands aan is.

Aan die uitzending houd ik twee opmerkingen over. De ruimtelijke ordening is hier nog altijd slaafs aan de auto, en de ontiegelijke hoeveelheid ruimte die zo’n ding inneemt. En Nederlanders zitten graag rechtop; wat dan weer gevolgen heeft voor het uiterlijk, en dus het ontwerp van de fiets.

Beide constateringen waren me overigens al een tijdje bekend. Zo foeterde de schrijver Bob den Uyl in het boek Wat fietst daar? uit 1970 al over de onnozele Nederlander en zijn zit rechtop. Buig je wat voorover, en je hoeft meteen veel minder inspanning te leveren bij het trappen.

Dus was het de context die de TV-uitzending aanbracht, waardoor ik toch met plezier heb gekeken.

Bovendien moest ik daardoor nadenken over de vraag waarom ik op geen enkele van mijn fietsen rechtop zit. Zelfs mijn vouwfiets kreeg nog een andere stuurpen, zodat ik me voortaan naar het stuur te buigen had.

Dus dan vrees ik toch meer wielrenner te zijn dan fietser. Zelfs op de miniritjes naar de supermarkt. Want, je wat voorover buigen rijdt aanzienlijk comfortabeler dan helemaal rechtop fietsen. De heupen worden daarmee namelijk een scharnier dat helpt om de oneffenheden van de weg soepel op te vangen. En je zit gewoon niet meer met je hele gewicht op je kont; waardoor de kans op zadelpijn ook meteen aanzienlijk afneemt.

Maar zie ik dan wel genoeg in die houding? Ondanks dat mijn nek daarbij soms misschien een wat onnatuurlijke houding moet aannemen?

Punt is waarschijnlijk dat ik op de momenten dat het er om gaat goed te kijken ook wat meer rechtop zit dan normaal. En dat ik die momenten liever vermijd. Bijvoorbeeld door in de avondspits niet langs de uitvalswegen te gaan fietsen.