dit is het dossier:

Joseph Brodsky

© Boeklog 2005-2019. Alle rechten voorbehouden

 

Essential Hardy ~ Thomas Hardy


 

Eenderde deel van dit boek bestaat uit een inleiding op de poëzie van Thomas Hardy [1840-1928]. En wat is er boeiender dan een dichter te krijgen toegelicht door een andere grote dichter. In dit geval deed Joseph Brodsky dat.

Goed, die inleiding staat ook afgedrukt in de essaybundel On Grief and Reason.

Over Brodsky’s woorden blijf ik enthousiast. Ondanks dat lukt het hem niet mij in contact te brengen met Hardy’s poëzie. Eenmaal de toelichting losgelaten, lees ik in diens gedichten niets dat bij me beklijft.

Enfin, het gebeurt me niet alle dagen dat ik poëzie lees die direct reageert op het zinken van de Titanic. Maar de afstand in tijd, en taal, en cultuur was voor mij toch te groot om het lezen van dit boekje meer te maken dan een nuttige intellectuele exercitie.

The Essential Hardy
Selected and with an
Introduction by
Joseph Brodksy

184 pagina’s
The Ecco Press, 1995

Herfstkreet van de havik ~ Joseph Brodsky

Er is een soort stem die ik haat met de passie van een vurige zon. Het is de valse stem die menig dichter opzet bij het declameren van zijn verzen, om maar goed uit te laten komen wat voor kunst er komt. De gezwollen dichtersstem. Het geluid van een aansteller.

Maar, als Joseph Brodksy zijn gedichten voordroeg, ging hij nog verder. Zijn stem kreeg zelfs iets priesterlijks bezwerends; ineens sprak daar een sjamaan die aan de taal ook nog muziek en lading meegaf.

Dat nu, vind ik prachtig. Misschien wel omdat ik het Russisch niet versta, en daardoor niet word afgeleid door de inhoud van wat hij zegt.

Alleen, gebrek aan kennis van het Russisch houdt ook in dat ik voor het lezen van zijn poëzie gedwongen ben vertalingen ter hand te nemen. En een vertaald gedicht is altijd een ander gedicht, zelfs als de vertaling van een collega-dichter komt.

Dat ook maakt dat het beoordelen van vertaalde bloemlezing uit iemands werk vrijwel onmogelijk is. Het enige wat me rest, is Brodsky lezen in vertalingen die ik wel begrijpen kan; de gedichten te omsingelen zonder er ooit helemaal bij te kunnen komen.

Heel soms is dat genoeg.

Joseph Brodsky, De herfstkreet van de havik
Een keuze uit de gedichten 1961 – 1986
249 pagina’s
Uitgeverij De Bezige Bij, 1997