Dorrestijns vogelgids ~ Hans Dorrestijn
Wat leuk om eens een vogelboek te lezen van iemand die bekent veel soorten gewoon niet van elkaar te kunnen onderscheiden.
En wat goed dat als een vogeltje opnieuw genoemd wordt er gewoon weer het bijbehorende fotootje in de marge staat afgedrukt. Zodat terugbladeren niet nodig is. Dorrestijn houdt vooral van de keep, dus staat die keep er tal van keren in. Al scoort de appelvink misschien nog hoger, omdat het zo ontstellend lang duurde voor hij die vogel eens zag. Dat werd een obsessie.
Hoofdpersoon in de boeken van Hans Dorrestijn is altijd Hans Dorrestijn zelf, maar dan op z’n treurigst en onhandigst getekend. Zelfs in deze alfabetische gids over vogels gaat het met name over de auteur. De meeste vogelnamen geven vooral aanleiding over weer een scène uit zijn leven te vertellen.
Maar, daar kan ik niet rouwig om zijn. Gemeten aan de keren dat ik hardop lachen moest, is dit een grappig boek.
Wel valt me de overlap op met oudere verhalen uit zijn oeuvre. Volgens mij staat in de bundel Gênante vertoningen een net iets anders verhaal over een proefinterview en de nutteloze aanschaf van een bed. Bijvoorbeeld.
Hoogtepunten in dit boek voor mij waren de reisverslagen. Dorrestijn sloot zich enkele malen aan bij een gezelschap om in een ver Europees buitenland vogels te gaan spotten. En de namen van die beestjes die hij zag, worden ook wel genoemd. Maar belangrijker zijn de mensen in zijn gezelschap.
Goed, helemaal kan ik zijn obsessie niet navoelen om per se al die verschillende soorten vogels zelf te willen hebben gezien. Maar dat Dorrestijn die passie heeft, komt wel over.
RSS feeds