Hoe Eddie in balbezit kwam ~ Gummbah

Tekeningen van Gertjan van Leeuwen met een absurdistische inslag. Zijn bij mij zo eens in de tien pagina’s goed voor een glimlach. Want, zo gebundeld ontberen de tekeningen het vervreemdende effect dat wel opgeroepen wordt bij de oerpublicatie in krant of weekblad. Eén grap over rectaal onderzoek kan leuk zijn, zeker als die tussen volkomen serieuze kopij staat, maar bij de zesentwintigste tekening van een man op zijn knieën met de billen omhoog heeft de verveling allang toegeslagen.

Toch staat een van mijn favoriete cartoons aller tijden in het meest recente van deze twee boekjes. Die is gesitueerd in een huiskamer, zoals meestal bij Gummbah gebeurt. En de dochter des huizes is voor het eerst haar nieuwe vriend komen voorstellen aan d’r ouders.

Reageert de vader opgelucht: ‘toen Ans zei ‘kleurling’ dacht ik effe… eh… nou ja, je begrijpt wel wat ik bedoel,

‘Maar Goddank,

‘Wil je wat drinken, jongen?’

Kijkt de dochter blakend van trots naar de smurf die naast haar op de bank zit.

Gummbah, Hoe Eddie in balbezit kwam
112 pagina’s
Uitgeverij de Harmonie, 1997

Gummbah, Het geheim van het verdwenen mysterie
108 pagina’s
Uitgeverij de Harmonie, 1999

Voor een echt succesvol leven ~ Bas Haring

Bas Haring had enkele jaren terug een televisieprogramma. Wat zeg ik. Twee televisieprogramma’s had Bas Haring deze eeuw. Beide gingen ergens op de achtergrond over filosofische kwesties, alle twee waren gericht op een breed en algemeen publiek, en steeds kwam de presentator enthousiast vertellend in beeld.

‘Mag je masturberen in de trein?’ was éen van de kwesties die zo aan de orde kwam.

Een afleveringen uit de tweede reeks ging over succes, of heldendom. Ik zou het kunnen nakijken in mijn digitale archief; heel interessant is dit kale feit niet. Die uitzending ging er onder meer over wat we zouden over hebben voor succes. En het boek Voor een succesvol leven las wat als de uitgebreide research die voor die ene aflevering was gedaan.

De voorbeelden om het probleem zichtbaar te maken, in beeld, en daarmee de toelichting, zijn weleens belangrijker dan de vraag.

En een probleem bij het lezen voor mij was dat ik veel van de voorbeelden al leek te kennen. Want, deze leken me al eens gebruikt in de TV-programma’s. Zoals dat van de zeer getalenteerde wielerkampioen, die plots met zijn sport ophield, en in de zorg ging werken.

Stonden er wel weer losse feitjes genoeg in die nieuw waren. Zo leerde ik dat de Provo-beweging zich heeft opgeheven op mijn geboortedag.

Het is daarmee ineens jammer dat ik niet in reïncarnatie geloof, en zielsverhuizing.

Dit boek wordt toegeschreven naar de conclusie dat ieders’ leven begon met een succes. Want dat ene zaadcelletje dat de kiem legde voor alles, versloeg daarbij toch miljoenen concurrenten. Al te fanatiek streven naar verdere successen kan daarmee raar lijken.

Tegelijk geldt ook dat Bas Haring van alles in gang zet, en hij daarmee in de ogen van velen succes heeft geoogst. Hij heeft carrière gemaakt op de universiteit, waar honderden zo ver niet zijn gekomen. Hij schrijft en publiceert boeken; en columns ook. Hij komt op televisie.

De boodschap van Voor een echt succesvol leven is dus een andere dan de auteur met zijn eigen carrière uitdraagt. En waarom hij dan toch voortdoet, terwijl dat allemaal weinig nut heeft, zoals hij weet, daar gaat het boek dan weer niet om. Deze ongerijmdheid maakt de uitgave uiteindelijk wat vreemd.

Bas Haring, Voor een echt succesvol leven
Met tekeningen van Gummbah
173 bladzijden
Nijgh & van Ditman, 2007