Buitenwijk
Het blijft merkwaardig om door een straat te rijden die er een tijdje geleden nog niet was. Maar de grens van de druk bewoonde wereld schuift zo af en toe met een ruk een stukje op. En zij die zich daar pioniers wanen omdat er nog geen stoepjes zijn, beginnen nieuw leven op een plek waarvan ze de geschiedenis niet kennen.
Ik moet er nog altijd wat om giechelen dat de duurste huizen in de nieuwe buitenwijk richting A7 op dezelfde plek staan waar voorheen brave huisvaders even schichtig hun dagelijks bestaan kwamen ontkennen. Een merkwaardig parkeerplaatsje was dat toch. Aan het eind van de middag en in het weekend veelal druk bezet door middenklassers met opvallend vaak lege kinderzitjes achterin. Niet zelden hadden die auto’s zo’n ichthus-sticker achterop, om de goed gristelijke signatuur van de inzittende aan te geven. Heimelijke homo’s. Ik heb er tientallen dat ene weggetje naar nergens in zien slaan, en maar éen keer de fout gemaakt me af te vragen waarom.
Benieuwd of er voor de tuintjes van de huizen daar later nog nieuwe grond gestort is. Maar ach, condooms zijn een natuurproduct. Die vergaan vast.
[x]#613 fan vrijdag 11 juni 2004 @ 22:24:36
eliane op 12 juni 2004 @ 19:04:43
Wij woonden in Frankrijk met uitzicht op een berghelling waarop net zo’n stuk park met Schwulentreff was. (Da’s Duits, maar een goed woord) Was best een spannend tijdverdrijf om dat bij te houden.