Lijkschouwing i
Het Fries is dood. De definitieve overlijdensverklaring werd getekend op 25 november 1982, toen de zogeheten Steatestavering ook voor alle leenwoorden ging gelden. Omdat vanaf dat moment alles fonetisch gespeld diende te worden, raakte de taal zo maar een groot stuk verleden kwijt. Er valt nu voor buitenstaanders nauwelijks meer te zien uit welke talen er ooit woorden zijn overgenomen, en wat het Fries misschien gemeenschappelijk heeft met de eigen spraak. Daarmee is er tegen toegankelijkheid gekozen, en voor verdere inkapseling van het eigene.
Ik zal de komende weken regelmatig wat gedachten wijden aan de overledene. Over de rigor mortis van de taal bijvoorbeeld, de opmerkelijke balseming van het lijk en het juridische gesol daarmee. Overleden heeft de taal meer status gekregen als toen er nog leven in zat.
Die korte beschouwingen zullen in het Nederlands geschreven worden. Ondanks dat éen ontevreden lezer liever zag dat ik zulks in het Fries deed.
Maar, het is mij niet mogelijk te laten hoe belachelijk een fonetische spelling er uit ziet, als dat in die spelling opgeschreven moet worden.
Ik ben nog niet zo ver zonder gêne te kunnen melden dat ik dit op een ‘kompjûter’ intyp. Terwijl het Fries dat toch vereist, wil ik serieus genomen worden in de schriftelijke communicatie.
[x]#698 fan zaterdag 31 juli 2004 @ 23:25:12
