Wir, die Glückskinder der Einheit
Goede journalistiek, wat is dat dan? Soms lees ik iets dat er dicht bij komt, zonder dat zo’n artikel nu per sé volmaakt is.
Die Zeit had in het nummer van vorige week aandacht voor een Oostduits eliteklasje dat zijn examenjaar nog in de DDR begon, maar in alle chaos die daarop volgde met een algemeen geldend Duits diploma zou afstuderen. [HTML], [PDF]. Vijftien jaar later kijkt éen van hen wat er van haar klasgenoten is geworden, nadat hun toekomst plotseling compleet veranderde. Jana Simon. Wat voor ons lezer als voordeel heeft dat de schrijfster erin slaagt sommige personages meerdere dimensies te geven; ze heeft ze over langere tijd megemaakt. Toch blijven het dan ook weer schetsen van een paar zinnen, die naar meer doen verlangen.
Waar Jana Simon wel goed in slaagt, is om aan te duiden wat Die Wende betekent. Dat het oude Oostduitse systeem niet kon blijven bestaan, is voor haar oud-klasgenoten wel duidelijk. Tegelijkertijd aarden ze toch ook niet echt in het herenigde Duitsland. Maar dat dwingt ze eerder tot machteloze aanpassing, dan tot protest.
Die Zweifel, ob gesellschaftliche Institutionen überhaupt zu reformieren sind, zukunftsfähig gemacht werden können, sind bei den Ostdeutschen jedoch weitaus stärker. Nicht einer meiner ehemaligen Mitschüler will sich völlig mit dem neuen System identifizieren. Es hat allerdings auch keiner eine Idee für eine Alternative.
[x]#886 fan maandag 8 november 2004 @ 22:05:20
lieuwe op 9 november 2004 @ 09:35:37
Elts bliuwt dochs ivich mei ien skonk yn syn ferline hingjen.