VdB
Wielrenner Frank Vandenbroucke is in hoger beroep tot € 250.000,- boete veroordeeld wegens het bezit van doping. En als oud-rechtbankverslaggever ben ik nu enorm benieuwd naar het vonnis, dat naar gevreesd mag worden nergens online te vinden zal zijn.
Weliswaar ken ik het Belgische recht niet, maar dit lijkt me toch een merkwaardige vorm van klassejustitie.
Even terug in de geschiedenis. In 2002 werden bij een inval in Vandenbroucke’s huis testosteron, groeihormonen, morfine en clenbuterol aangetroffen. Zijn excuus daarvoor is klassiek: zijn trouwe hond was wat ziekjes en had medicijnen nodig.
Mij verbaast dat de rechter die merkwaardige verzameling producten zo makkelijk tot doping en daarmee drugs kan benoemen. En ook dat er geen verschil lijkt te zijn tussen het aangetoonde gebruik van het spul, wat competitievervalsing zou kunnen veroorzaken, en het bezit ervan.
Heeft Vandenbroucke ooit positief getest na dopingonderzoek? Anderszijds weten we van Willy Voet dat dopingonderzoek te misleiden is.
[x]#1288 fan donderdag 23 juni 2005 @ 21:24:22
