The New Shock of the New ii
click image to play [0.44 minutes]
Dik anderhalf jaar na de uitzending bij de BBC bekijk ik de documentaire The New Shock of the New van kunstcriticus Robert Hughes opnieuw. Bij de NPS. En gelukkig is de publieke omroep zo slim geweest de boel te ondertitelen, en niet de onvermijdelijke Cees van Ede zelf nog eens de voice-over te laten inspreken.
Menig prachtige documentaire wordt namelijk wel zo vernaggeld.
Gelukkig is de uitzending ditmaal evenmin ingekort, want daar heeft diezelfde publieke omroep ook al zo’n ongelukkig handje van.
Maar zelfs Van Ede moet hebben begrepen dat de kracht van dit beeldessay zit in de persoonlijke toon en aanpak van Robert Hughes. Die nu eenmaal stellige ideeën heeft over kunst, en die ook goed weet te brengen.
En ik denk ook dat daar mijn bezwaar in zit tegen die wedstrijdjes wat de mooiste kunst zou zijn, waar ik even terug over logde. Is wat de meeste stemmen krijgt werkelijk ook het meest de moeite waard? Of bewijst zo’n stuk enkel wat de grootste gemene deler is op een bepaald moment? Welke kunst misschien wel het minst krachtig, want het allerbreedst omarmt?
Het punt is natuurlijk ook dat maar erg weinig mensen kunst door hun uitleg rijker maken.
[x]#1707 fan dinsdag 14 maart 2006 @ 22:09:40
© eamelje.net 2001-2019. Alle rechten voorbehouden
3 kommentaren
H. op 20 maart 2006 @ 14:10:32
Hughes over modernisme, en zijdelings over “The shock of the new”:
http://arts.guardian.co.uk/features/story/0,,1734885,00.html
eamelje.net op 20 maart 2006 @ 14:14:48
Zoals anderhalf jaar geleden ook al gelinkt.
Agnes op 19 maart 2006 @ 23:53:28
Zag de documentaire voor het eerst. Was erg goed inderdaad!