it is dochs oars, sûnt 2001

Op boeklog vroeg ik me eerder deze week af waarom die nieuwe term literaire non-fictie me zo irriteerde. Daarbij verwees ik naar het historische verhaal. Maar er is een veel beter voorbeeld voorhanden, om uit te leggen dat het genre totaal niet nieuw genoemd mag worden.

Het reisboek is natuurlijk een nog veel duidelijker soort boeken waarin non-fictie al vanouds een goed verhaal vraagt; noem het desnoods dan maar literair verpakt wordt. Bontekoe’s Iovrnael dateert uit 1646, en dat is lang de enige reportage niet.

Boeklog heeft zelfs een hele afdeling reisboeken, en dan vind ik reizen niet eens zo heel interessant.

Waar ik wel lang om gezocht heb, zijn 19e-eeuwse boeken van de avonturiers die per fiets de wereld door trokken. Daarvan zijn er in een tiental jaren een heleboel geschreven, waarna het genre pas in onze tijd weer wat opbloeide. Deze week kwam Around the World on a Bicycle van Thomas Stevens online, in twee delen. Dit boek dateert uit 1887, en ik had het al eens gelezen.