it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Deze twee latere novellen lezen voor mij toch als soort goedmakertje daarop, van de auteur. Waarbij hij in ‘Raise High the Roof Beam, Carpenters’ gelukkig nog wat de spot durft te drijven met de eigenzinnigheid van Seymour. Deze komt daarin niet opdagen op zijn eigen trouwpartij. Maar ‘Seymour; an Introduction’ is voor mij als een wel heel merkwaardig requiem; Salinger lijkt nogal wat wroeging te hebben om een zo veelbelovend personage — see more — om het leven te hebben gebracht, en gaat nog eens in alle treurige details na waarom dit zo schrijnt. […]

boeklog 25 i 2009