‘Een corporatische samenleving’
Arjo Klamer opende met een interessante rede het academische jaar voor het HOVO in Rotterdam. Alleen staat er zijdelings een opvallende opmerking in. En daar denk ik nu toch al een halve dag over na.
De cultureel econoom moest fijntjes nog even benadrukken dat jongeren van nu niets weten.
dat Nederland een corporatische samenleving is, was ook volslagen nieuw.
Want ik wist ook niet dat Nederland een corporatische maatschappij zou zijn. Dus was Klamer’s minachting ook op mij gericht.
Wel kende ik het begrip ‘corporate society’. Waarvoor mij, zonodig, een bruikbare Nederlandse vertaling ‘corporatieve samenleving’ lijkt.
Maar waarom zou ik het vertalen?
Het lijkt me typisch een begrip dat alleen in het onderwijs gebruikt wordt. Of misschien nog in de abstracte hoogten van een debat onder sociologen die met jargon kunnen volstaan; om zo aan te duiden dat niet alleen politici beslissingen nemen over economische zaken, maar daar ook ‘het maatschappelijke middenveld’ aan meedoet; zoals vertegenwoordigd door de vakbonden, brancheverenigingen, werkgeversorganisaties, en andere lobbyclubs. De grote bedrijven, niet te vergeten.
Als Klamer anderen verwijt iets niet te weten, overschat hij wat in zijn kring belangrijk en dus vanzelfsprekend wordt geacht. En dat is op een andere manier dom.
[x]#7842 fan donderdag 23 september 2010 @ 20:38:38
Gelkinghe op 23 september 2010 @ 21:07:21
Heel menselijk trekje om te denken dat het eigen weten een universele allure heeft. Juist academici zijn daar goed in. En slecht in relativeren.
Maar om op dat corporatistisch terug te komen, dat was ‘in mijn tijd’ nog middelbare schoolkost. :-)