2666 | 1. The Part About the Critics
Roberto Bolaño
Dat het Nederlands zo weinig gebruikt wordt internationaal, heeft ook voordelen. Nederlanders en Vlamingen kijken nog weleens over de grenzen. Of anders doen vertalers wel hun best om de wereld naar het Nederlands toe te brengen. In de VS gaat dat anders. Amerikanen lezen nauwelijks iets dat vertaald werd uit een andere cultuur.
En als er eens iets vertaald wordt door een Amerikaan krijgt dat vaak een opvallend toontje, zo merkte Ethel Portnoy ooit op. Zodat de lezer altijd weet iets te lezen dat on-Amerikaans is én literatuur.
En mij viel allereerst inderdaad op dat het Engels van de roman 2666 niet leest als het Engels van native speaker. Er wordt niet ontkend dat er een anderstalige tekst ten grondslag lag aan de woorden — de auteur Roberto Bolaño [1953 – 2003] was een Chileen — alleen levert dat geen bloemrijke volzinnen op. In plaats daarvan lijkt de versiering, waarvan ik weet dat die in het Spaans zo belangrijk is voor de toon van de zin, nu vaak gescheiden in een volgende zin te staan; die daarop wat overbodig aandoet.
Overigens lazen de eerste 80 bladzijden van 2666 vlot. Vergeleken met het Mann- of Wallace-project biedt dit boek eerder lectuur dan literatuur.
Zijdelings wordt verteld over een geheimzinnige Duitse auteur, met de naam Benno von Archimboldi. Vrijwel niemand weet iets over hem, waardoor zelfs de getuigenis van iemand belang heeft die hem als jong en onbekend auteur ontmoette op een schrijversfestival in Oost-Friesland. Maar, er zijn natuurlijk wel die boeken. En de lezer maakt kennis met een viertal literatuurwichelaars die zich ieder voor zich in Archimboldi zijn gaan interesseren. Hoe moeilijk het aanvankelijk ook was om zijn boeken te vinden.
De vier ontmoeten elkaar op Archimboldi-congressen, raken bevriend; waarbij twee van de mannen meer dan vrienden worden van de enige vrouw onder hen.
[ volg mijn ervaringen met 2666 hier ]
[x]#8290 fan zaterdag 19 februari 2011 @ 08:00:00
