Lotgevallen van de brave soldaat Švejk | 257 – 344
Jaroslav Hašek
Het is erg makkelijk om je te overeten aan De lotgevallen van de brave soldaat Švejk. Dan valt ineens op dat Hašek altijd dezelfde truc uithaalt als er iets mis is in het verhaal. Hij laat zijn brave soldaat altijd net doen of die niet begrijpt wat er aan de hand is, om hem dan een lulverhaal te laten afsteken over waar de situatie hem aan denken moet.
Dus zijn er tijden dat ik dit boek geheel niet lezen kan.
Deel 2: Aan het front begint bovendien met een relatief saai stuk. Švejk is op een treinstation de luitenant kwijtgeraakt waar hij voor zorgen moet. Die heeft op zijn beurt het treinkaartje van Švejk, en al diens papieren.
Dus gaat de brave soldaat naar hun eindbestemming lopen, en wordt hij onderweg voor iedereen aangezien als deserteur.
Tachtig pagina’s tekst is dan wat veel voor dit kleine gegeven. Herhaald wordt er nogal veel.
[volg mijn ideeën over De lotgevallen van de brave soldaat Švejk hier]
[x]#9754 fan zaterdag 28 januari 2012 @ 11:06:58
