it is dochs oars, sûnt 2001

[…] Op zich is het natuurlijk een wonder dat iemand die zijn beste werk voor de Eerste Wereldoorlog schreef nu nog te lezen is. En dat wonder zit hem dan waarschijnlijk vooral in de vele kale en laconieke zinnetjes die Nescio gebruikte. Regels zijn dat die zich met weerhaakjes vastzetten in het geheugen. Bij wie daar ontvankelijk voor is. Liefhebbers zullen die zinnetjes dan ook vaak gebruiken, als wisselgeld dat makkelijk voor het grijpen ligt in een conversatie.

Maar mijn theorette luidt alles overziend toch dat Nescio dan wel op de goede leeftijd gelezen moet worden. Als die ontvankelijkheid voor zijn flegmatische humor er nog helemaal is […]

boeklog 20 vi 2012