Citaat van de dag | 0429
Intussen voelen mensen, binnen of buiten de financiële sector, zich gedwongen mee te gaan. Supermarkten knijpen leveranciers af, opdrachtgevers betalen freelancers onvoldoende, zorginstellingen hanteren de stopwatch – degenen die dat uitvoeren, hebben waarschijnlijk het gevoel dat ze geen keuze hebben.
“Een man in Terneuzen zei: Ik begon ooit als leraar omdat ik kinderen iets mee wilde geven, op een school met negentien leerlingen, waar ik op de fiets naar toe ging. Nu ben ik een uur aan het carpoolen met drie collega’s om in Middelburg les te geven op een school van 2500 man. Iedere ochtend komen we schuimend van boosheid uit de auto en vragen we: wie wilde dit? Wanneer is hier voor gekozen? Zo’n man is inderdaad machteloos. Daarachter ligt de fundamentele vraag: zijn wij een gemeenschap, waarin we ook kunnen spreken over dingen als kwaliteit, schoonheid en rechtvaardigheid, of zijn wij puur een arena van productie en consumptie?”
Joris Luyendijk in; ‘Het amorele systeem waarin wij leven’
[x]#11841 fan woensdag 29 april 2015 @ 10:32:17
