Langzaam
Te fietsen | week 24
Het lukt me inmiddels om redelijk in te schatten hoe hard ik rijd, zonder daarvoor op het schermpje van de fietscomputer te hoeven kijken. Waarmee mijn fietsen eindelijk op het niveau staat dat mijn hardlopen ooit had — zij het dat ik bij dat hardlopen altijd nog een atletiekbaan erbij nodig was voor een redelijk idee.
Van welke informatie maakt mijn interne kilometerteller nu dan precies gebruik?
Enkel de waarneming hoe het landschap voorbij schiet, volstaat in elk geval niet. Ik moet in elk geval ook zo ongeveer weten welke versnelling ik trap, en voelen hoe veel of weinig moeite dat kost.
En dan nog lijkt mijn voorspelling geen enkel verband met de werkelijkheid te hebben als ik echt snel fiets. Boven de 28 à 30 kilometer per uur rijden, is blijkbaar zo ongewoon dat mijn zenuwstelsel er niet goed mee om weet te gaan hoe alle indrukken van buiten dan binnenkomen. Dan kloppen mijn schattingen zelden.
Ik race dan ook nooit bewust. Mijn hartritme moet in de herstelzone blijven. Liefst.
Mij viel zondag op dat ik eigenlijk geen idee heb hoe hoog mijn kruissnelheid is, op die lage hartfrequentie. Want met wind tegen ga ik langzamer dan normaal zou zijn, en voor de wind rijd ik sneller.
Maar zondag stond er voor de verandering eens geen wind. Ik reed in alle richtingen even hard. Zo snel zelfs dat het me moeilijk viel de waarde precies in te schatten, dus minstens rond de 28 à 30 kilometer per uur.
Moeiteloos urenlang vol te houden.
Dat viel me mee. Want die waarden hebben weleens lager gelegen. Heb ik me zonder te willen trainen blijkbaar toch geoefend.
Want had ik er wel voor getraind, dan ware dit niveau al jaren terug bereikt; alleen was de snelheid me dan tegengevallen. Want bewuste training moet wel met een hoger doel; anders is die niet vol te houden.
[x]#11898 fan zondag 14 juni 2015 @ 23:00:00
