Ergernisje
Te fietsen | week 33
Als een fiets op een verkeersbord staat afgebeeld, heeft het ding gewoon ronde wielen. Maar prijkt zo’n afbeelding op de weg, om aan te geven dat het daar om een fietspad gaat, dan zijn de wielen altijd ovaal; en gauw eens een stuk hoger dan breed.
Op zich zit daar wel een logica in. Zo’n afbeelding op de weg ziet de weggebruiker van hoogte, en daarmee vertekend, en zo’n liggende fiets zal vaak ook met enige snelheid bekeken worden. Had de wegbeheerder gewoon ronde wielen gebruikt, dan hadden juist die er misschien wel verkeerd uitgezien. Breder dan hoog.
Toch erger ik me aan de fietsjes die mijn gemeente die op tegels heeft laten afdrukken. Alleen dus niet om de ovale wielen.
Ik woon in Hans Monderman-land, en beweeg me derhalve over wegen die, vooral op kruispunten, nogal eens van het type ‘shared space’ zijn. Niet heel duidelijk is daar waar de auto’s moeten, en waar de fietsers en de wandelaars.
Behalve dan dat er toch, als subtiele hint, weleens een tegeltje ligt met de afbeelding van een fiets als er een strook klinkers volgt die eigenlijk de rol van fietspad heeft.
Zo’n fiets als op de tegel staat, heeft alleen nooit bestaan. Of hoogstens even. Ernstig ingekort na een frontale botsing. De luie hoek van de zadelbuis, en de grote afstand van het acherwiel tot die zitbuis, horen namelijk bij een zeer ouderwetse fiets, die niet gebouwd is voor snelheid.
Daarentegen is de stuurbuis, en daarmee de vork, nog steiler dan bij een nukkige racefiets voor criteriums, die heel snel om de bocht moeten kunnen.
Dus heb ik altijd dezelfde afschuw bij het zien van deze tegels:
Klopt niet. Lelijk.
[x]#14445 fan zondag 19 augustus 2018 @ 23:23:23
