Dirk Scheringa, verspeeld krediet ~ Frits Conijn
Zijn er ook succesvolle zakenlieden die hun klanten niet hebben opgelicht?
Of, misschien moet de vraag zijn, is het mogelijk om op een zuivere manier heel veel geld te verdienen?
De opkomst en ondergang van Dirk Scheringa Beheer [DSB] is een bagatel. Tenminste, als die bekeken wordt vanuit het grote schema van de bankencrisis, waardoor duidelijk werd hoe zeer alle financiële instellingen hun eigen geld hebben gemaakt, zonder daar dekking voor te hebben.
Tegelijk is het verhaal van DSB er éen van duizenden gelijkluidende verhalen over bedrogen mensen. Van treurzangen over klanten die in goed vertrouwen tekenden voor een lening die ineens een koopsompolis bleek te heten; waardoor zij zonder dit te weten met andermans geld aan het speculeren waren. Wat heel zelden goed ging. Van mensen ook die eenmaal gelokt met lage maandlasten na een tijd tot tweeënhalf keer meer betaalden voor hun hypotheek.
Achter al deze woekerpraktijken zat de heer Dirk Scheringa. Ooit een adjudant bij de Rijkspolitie, die rustig vanuit het politiebureau als tussenpersoon verzekeringen verkocht.
Een man verzot op geld.
Een man van Friese komaf die er altijd mee schermde dat hij zo gewoon was gebleven. Droeg hij niet altijd nog geitenwollen sokken? En er toch alles aan deed om voor vol aangezien te worden bij groepen waar hij niet toe behoorde. Die daarom veel geld onttrok aan zijn bedrijf om een kunstverzameling aan te leggen, en daar een museum voor te bouwen. Die een voetbalclub sponsorde, daar een nieuw stadion voor bouwen liet, en zijn mooiste moment beleefde toen de club landskampioen werd.
Met de val DSB in 2009 kwam ook het failliet van AZ.
Dirk Scheringa, verspeeld krediet is vooral twee boeken ineens. De auteur Frits Conijn probeerde een biografie te schrijven van Dirk Scheringa. Die loopt voor een groot deel parallel met de opkomt van zijn zakenimperium. En hij zoomt in op de laatste momenten van DSB, door na te gaan waarom de hele Nederlandse bankenwereld zich tegen Scheringa keerde. Wat dan verklaart waarom het faillissement dus uiteindelijk noodzakelijk was.
Ik miste daarbij wat context. Conijn veronderstelde me weleens wat te makkelijk financiële producten en constructies bekend. Wat in zijn normale werk geen probleem zal zijn — hij is journalist bij het Financieele Dagblad – maar buiten die doelgroep minder makkelijk ligt.
RSS feeds