Blink ~ Malcolm Gladwell
Blink kwam met een aardig Droste effect. Wat het me leerde, was al tijdens het lezen direct toepasbaar op de inhoud.
Malcolm Gladwell begint dit boek door te illustreren dat er momenten zijn waarin wij onmiddellijk zeker weten, zonder bewust over die beslissing te hebben nagedacht. Experts hebben onder omstandigheden het grootste voordeel van dit mechanisme. Wie honderdduizenden kunstwerken heeft bestudeerd, herkent de vervalsing meteen.
Ik heb in mijn leven zo veel gelezen, dat mijn vaardigheid groot is om meteen te zien of een boek de moeite waard zou zijn voor mij, of niet. En na de eerste alinea’s van Blink was er wat dit betreft meteen geen enkele aarzeling meer.
Nu kan ik daar best nog een motivatie bij geven. Zo heeft de auteur behoorlijk wat talent — hij is stafschrijver van The New Yorker — en weet hij steevast heel goed ingewikkelde materie op een toegankelijke manier te brengen. Bovendien leek redelijk veel van wat Gladwell vertelt nieuw, voor mij.
Maar eigenlijk doet al dit er niet toe. Ik hoef dat namelijk aan mijzelf niet uit te leggen. Het opsomminkje is service aan u.
Tegelijk waarschuwt Blink ook dat een eerste indruk soms niet alles zegt. Sterker nog, het kan zelfs behoorlijk gevaarlijk zijn op al te stellige eerste impressies af te gaan, omdat daarna een blikvernauwing optreedt die normaal kritisch denken onmogelijk maakt.
Zo ook ging het bij dit boek. Gladwell verleidde me het boek in met de soepelheid van zijn zinnen, en het talent van de aartsverteller om met interessante voorbeelden te komen. Tegelijk kan hij aanmerkelijk beter schrijven dan denken — waardoor de aandrang om over het gelezene na te denken bij mij pas na afloop kwam, en dus een kater opleverde.
Net als in The Tipping Point brengt Malcolm Gladwell in dit boek pop-sci. Prachtig beschreven populaire wetenschap weliswaar, maar uiteindelijk toch versimpelde wetenschap. Waarbij de conclusies iets stelliger zijn dan hoort, en eventuele bezwaren tegen die conclusies voor het gemak worden weggelaten.
Overigens heb ik niets tegen Gladwell — het gaat mij er hierom te definiëren hoe dit boek geplaatst moet worden. En dan kan niet anders gezegd worden dan dat dit boek een ‘light read’ is. Perfect geschikt ter ontspanning. Uit in een uurtje of wat. Terwijl het bijvoorbeeld direct al tekortschiet als les over wat de kwaliteiten en beperkingen van het menselijke waarnemingsvermogen zijn.
RSS feeds