Know-It-All ~ A.J. Jacobs
Omdat John Lloyd noch John Mitchinson dit jaar een boek schijnen uit te brengen, moest ik iets anders vinden in de categorie humor en rare weetjes. Dat zij een jarenlange traditie doorbreken, betekent nog niet dat ik hetzelfde moet doen.
En daarop bleek The Know-It-All een volwaardig alternatief. Enerzijds staan er honderden leuke en ware feiten in. En weliswaar staan die ook in een encyclopedie, maar daarin zijn ze in een context geplaatst. Terwijl ze daarbuiten juist wel ongefilterd al hun waanzin tonen.
Daarnaast is dit merkwaardige boek ook een soort roman. Omdat A.J. Jacobs zijn leven door het abecedarium mengt. Hij en zijn vrouw Julie proberen een kind te verwekken bijvoorbeeld; wat telkens niet lukt.
En dan is daar nog die andere onderneming, waarzonder dit boek nooit had bestaan. Jacobs heeft zich voorgenomen de hele Encyclopaedia Britannica te lezen. Van A tot Z. Of beter, van a-ak tot Zywiec. Alle 33.000 pagina’s. Met al die miljoenen woorden.
De voornaamste reden om dit te doen, lijkt te zijn dat zijn vader ooit ook een poging heeft gewaagd, en toen in éen van de eerste delen is blijven hangen. Maar vader Jacobs staat bijvoorbeeld wel in het Guinness Recordboek als de man die de meeste voetnoten ooit gebruikte in een wetenschappelijk artikel.
A.J. Jacobs claimt zelf allereerst dat hij door de hele encyclopedie te lezen denkt slimmer te worden.
Hoogtepunten in het verhaal dat het boek biedt, zijn dan ook telkens de confrontaties waaruit blijkt dat hij helemaal niet intelligenter wordt. Een avondje bij Mensa — waarvan hij lid van kon worden op basis van de cijfers van de SAT toelatingstest voor de universiteit, uit zijn jeugd — pakt nogal pijnlijk uit.
En als het hem eindelijk lukt zijn boekenkennis ten gelde te maken, in de TV-quiz Who Wants to be a Millionaire?, gaan de zaken al evenmin als gehoopt. Al komt Jacobs daar al meteen in de problemen doordat hij een vraag over een populaire TV-serie niet kan beantwoorden. Zulke antwoorden staan niet in die encyclopedie.
Ondertussen zijn er wel steeds die honderden losse feiten. De feiten waar Jacobs telkens mee pronken wil, en elk gesprek mee verziekt, en die tegelijk zo weinig voorstellen omdat ze nergens in wortelen.
Ergens in dit boek wordt hem ook verweten een wel erg Amerikaanse droom na te streven — het idee na te jagen dat iedereen alles kan, en het enkel een kwestie van volhouden is tot er resultaat komt.
In elk geval leverde deze tocht wel een heerlijk leesboek op. Dat me tegelijk met de pijnlijke vraag opzadelde waarom ik toch eigenlijk zo veel boeken meen te moeten lezen.
RSS feeds