Jimmy Brown als autorenner ~ Herman J. Looman

Zeker dertig jaar heb ik me afgevraagd wie dit stripboekje had gemaakt. En niet dit boekje alleen. Er is een hele reeks gewijd aan de sportieve avonturen van de sprekende aap Jimmy Brown. Alleen ontbeert deze uitgave alle informatie die boeken normaal meekrijgen. Slechts de naam van de uitgever staat erin. Albert Rikmans NV.

Dat dit een heruitgave was, wist ik ondertussen wel. Een heruitgave uit de jaren vijftig. En dat de tekeningen van de strip waren gemaakt door Carol Voges was me ook wel duidelijk. Voges illustreerde zo veel boeken uit mijn jongste jeugd. Pietje Puk. Oki en Doki. Tup en Joep, en meer van deze pareltjes, die beter herinnerd kunnen worden dan nog eens bekeken.

Carol Voges tekende altijd handen met maar vier vingers. Kinderen valt dat op. Ik wilde niet dat hij maar vier vingers aan éen hand tekende.

Enfin, de internetten leerden me dan daarnet dat de schrijver van deze verhalen ene Herman J. Looman was. Over hem vertellen de internetten trouwens ook alleen dat hij deze krantenstrip heeft gemaakt. En dat is toch een tamelijk treurig testament. Zelfs als onschuldig kindervermaak blijft dit een oubollig, en merkwaardig wijdlopig en slecht geschreven verhaaltje. Kan er tien keer op het kaft staan dat het hier kostelijke avonturen betreft, dat is niet zo.

Er zelfs nog van afgezien dat de hoofdpersoon een grote, sprekende aap is. Elk land krijgt de superhelden die het verdient, en blijkbaar was dat dus in de jaren vijftig alhier een aap die uitblonk in sporten. Ditmaal construeert hij uit sloopmateriaal, en zonder enige kennis, een auto, die meteen alle racewagens verslaan kan.

Ik telde om de vier vijf bladzijden enorme onwaarschijnlijkheden. Dat is geen manier om jeugdverhalen of strips mee te beoordelen, maar ik kan mijn verstand bij het lezen toch echt niet helemaal uitschakelen.

En helaas was er niets waarbij de schrijver zich even, over de hoofden van zijn jeugdig publiek, tot de volwassen lezer richtte.

Herman J. Looman & Carol Voges, Jimmy Brown als autorenner
76 pagina’s
Albert Rikmans 1973, oorspronkelijk 1954

Jimmy Brown als wielrenner ~ Herman J. Looman

Het internet heeft niet veel informatie meer geproduceerd over de strips Jimmy Brown, sinds de laatste keer dat ik zocht. Behalve dan dat op catalogussites te zien is dat de serie uit de jaren vijftig stamt. En dat er meer boekjes zijn dan in de jaren zeventig zijn heruitgegeven.

Nu is het er de strip ook niet naar om eens enthousiast te onderzoeken. Of hoogstens even, om te zien hoe de tekenaar, Carol Voges, het probleem oploste om fietsen te tekenen. Bij hem hebben de frames bijvoorbeeld geen achtervork, en al evenmin is er sprake van kettingaandrijving.

Verder mag interessant heten dat de hoofdpersoon, de aap Jimmy Brown die zo goed sporten kan, niet bijzonder sympathiek overkomt. Het is een verwend kreng.

Jimmy Brown als wielrenner bevat verder maar twee gebeurtenissen.

De eerste verhaallijn is dat onze aap in het bezit van een racefiets komt, nadat de eigenaar daarvan huilend het veld in is gelopen. Die lag op kop in een moordende wedstrijd. Maar zijn voorband klapte toen.

Die lekke voorband hindert Jimmy Brown dan weer nauwelijks. Hij achterhaalt het hele peloton, dat hem even daarvoor heeft uitgescholden, en finisht vervolgens als eerste in hun wedstrijd.

Dat levert hem dan een plaats op in een wielerploeg. Maar al bij zijn eerste echte wedstrijd gaat het mis, en moet hij weer eens vluchten.

En dit verhaal duurt dan ruim honderd pagina’s lang. Terwijl het sjabloon precies is zoals in alle boekjes uit de serie. Jimmy sport zonder enige training meteen beter dan welke atleet ook. Vervolgens gaat hij trainen, en wordt hij helemaal onoverwinnelijk, en dan gebeurt er iets waardoor hij in problemen komt, de sport verlaat, vlucht, en in een nieuw boek een volgende sport probeert.

Dus zal het om de grappen zijn gegaan, en het gegeven dat zo’n strip elke dag in een krant stond, en mensen er naar uitkeken om te mogen lezen hoe het verder ging.

Herman J. Looman, Jimmy Brown als wielrenner
108 pagina’s
Albert Rikmans 1973, oorspronkelijk 1952

* illustratie uit de besproken tekst [click voor groter]: