it is dochs oars, sûnt 2001

click voor groter/kleiner

Ik herinner me dit schilderij te hebben gezien, in Londen. Ik herinner me een ansichtkaart ervan gekocht te hebben, in de museumwinkel van het Tate. Maar die ansicht raakte bijna direct zoek, de naam van de schilder was al uit mijn geheugen verdwenen, terwijl het beeld deed dat maar niet wilde doen. Netzomin als het besef dat een met vrij grove halen gemaakt schilderij van een afstandje een heel andere indruk kan maken.

Het schilderij heet Carnation, Lily, Lily, Rose, en is van John Singer Sargent. Ik kwam het na jaren weer tegen in een essaybundel van John Updike over beeldende kunst. Just Looking.

Heeft al dat lezen toch nog eens nut.

Waarom dit schilderij zoveel indruk maakte, weet ik niet. Dat is wat mij betreft ook het grote raadsel van de beeldende kunst. Aan duizenden werken kun je vriendelijk ongeïnteresseerd voorbij gaan, maar heel soms is er dan iets dat wel wat raakt dat groter is dan het in woorden te vatten besef.

Dat dit al geschilderd is! Dat dit beeld al bestaat!

boeklog 936