Ideeën, Zevende bundel | 1233 – 1260
Multatuli
Halverwege de Zevende bundel met Ideeën raakt Multatuli van het paadje af. Dan verliest hij ineens alle controle en beheersing, en komt alle frustratie over het gebrek aan erkenning er ongezouten uit.
Tegelijk is de lezer in deze tijden aanzienlijk erger gescheld gewend, dan wat Idee 1252 toont.
Helaas.
Dus wordt duidelijk dat hij die hele Wouter-geschiedenis niet schrijft omdat het verhaal hem zo veel voldoening geeft. Het is allemaal enkel om de paar centen die dit feuilleton hem opleveren. Zodat Multatuli de huur kan betalen. Voor even.
En ik weet niet of de Zesde en Zevende bundel Ideeën wat saai zijn, omdat deze boeken vooral broodschrijverij bevatten. Onder tijdsdruk kunnen soms ook de mooiste zaken tot stand komen — vooral als de auteur daardoor ineens zijn normale grenzen niet in acht kan nemen.
De Wouter-geschiedenis lijkt nog het meest op een eerste versie van iets, waarvan de schrijver pas weet wat het is, als de hele tekst er ligt, en er eindelijk geschrapt kan worden.
Dus is het slechts af en toe een zinnetje dat opvalt.
De weg naar… ’t verkeerde is geplaveid met goede voornemens en welgemeende beloften.
[ volg mijn opmerkingen over Multatuli’s Ideeën hier ]
[x]#9193 fan vrijdag 2 september 2011 @ 09:23:05
