Te fietsen | week 48
vastleggen
Over fietsen is niet te schrijven. Dat klinkt merkwaardig nu ik honderd keer hier mijn ideeën over het onderwerp verwoord heb. Maar wie deze tekstjes goed bekijkt, zal zien dat ze bijna allemaal over randzaken gaan.
Zelden ging het over hoe ik van A naar B reed — of van A via B naar A terug.
Fietsen is iets te vanzelfsprekend als beweging. Gedachten zijn daar verder niet bij nodig, voor wie de kunst eenmaal machtig is. Aandacht voor het verkeer wordt zelfs niet eens meer gevraagd als de rit over fietspaden gaat, op een stil moment.
Gisteravond reed ik mijn gebruikelijke rondje naar de bieb en terug. En daar was helemaal niets bijzonders over op te merken. Of hoogstens dan dat ik de 65,2 kilometer geheel in het duister moest rijden, en dat de nacht lang zo aardedonker niet was als dinsdag vorige week.
Fysiek kostte de afstand me geen enkele moeite; wat geen wonder is gezien de regelmaat waarmee ik hetzelfde rondje rijd nu al bijna tweeënhalf jaar lang. Geestelijk had ik voor afleiding gezorgd door naar podcasts te luisteren. Hoogstens is grappig dat ik inmiddels zo’n achterstand heb opgelopen in mijn verzameling luistergoed dat deze nog altijd heet zomerweer voorspellen; als het om een podcast van de Nederlandse publieke omroep gaat tenminste; want die leggen ook altijd de reclame en nieuwsuitzendingen vast om het gewenste programma heen.
Zo’n standaard fietsrit wordt dus blijkbaar pas memorabel als er iets onverwachts gebeurt. Er even een andere route gevolgd moet worden. Of als het weer tegen werkt.
Anders is zo’n rit niet meer dan een statistiekje, ergens in de lange lijst met dagafstanden dit jaar. Terwijl het fietsen op het moment zelve niet zo voelde.
En dat moest toch maar eens worden opgemerkt.
[x]#11347 fan woensdag 4 december 2013 @ 11:39:02
