Flessenhouder
Te fietsen | week 52
Het frame van mijn vouwfiets bestaat uit éen balk. En precies midden op die balk zou je een bidonhouder kunnen monteren, volgens de fabrikant. Voor de dagen dat het prettig is om drinken mee te nemen onderweg.
Ik heb dat nog net éen keer uitgeprobeerd, met een bidonhouder daar. Om meteen al op te merken dat het ding er dan zeldzaam onhandig geplaatst is. De kans wordt namelijk te groot dat je er bij het op- of afstappen tegen aan trapt. En op- of afstappen moet weleens, Zonder daar bij na te hoeven denken liefst.
Handiger is het dus om een bidonhouder aan de immens lange zadelpen te klemmen — liefst dan wel met een klem die ook makkelijk los te halen is; zoals er gelukkig meerdere op de markt zijn.
Het fietsjaar 2016 werd daarmee toch ook een jaar van de flessenhouders onderweg; het tal kleine problemen dat anders onbecommentarieerd zou passeren, stapelde zich op. Zo moest ik de klassieke aluminium bidonhouders op mijn Clubman vervangen door net iets anders ontworpen exemplaren, waaraan mijn broekspijpen níet telkens vast zouden komen te zitten als het waait.
Ging er bovendien ook een bidonhouder stuk, door een vermoeidheidsbreuk in het dunne metaal. Wat ik nog niet eerder meemaakte. Hoogstens heb ik eerder eens zo’n houder scheefgetrokken als er een broekspijp aan vast bleef zitten.
Een houder gemaakt van dunne stalen buis is dan gelukkig vrij simpel te repareren. Stop een net niet helemaal recht stukje spaak in de buis, als een zichzelf klem zettende spalk, en het ding is al bijna weer bruikbaar. Lijm erbij om de spalk te borgen. Klaar.
Had ik een aluminium bidonhouder toch nooit zo durven repareren. Hebben aluminium houders bovendien het eeuwige nadeel vieze strepen te maken op de meegenomen flessen.
[x]#12874 fan woensdag 28 december 2016 @ 10:35:07
