Kraai ~ Kader Abdolah
Het gratis geschenk van de Nederlandse Boekenweek is al nooit een cadeau, maar dit jaar moest het wel heel erg zijn. Zo bezwoeren de critici me tenminste. En als die het zeiden, zou het wel tegenvallen.
Een gênant slecht boekenweekboek als Bernlef’s De pianoman was door hen namelijk nog heel welwillend besproken.
Maar, De Kraai viel mij juist wel weer mee. Niet dat ik ooit nog een ander boek van Kader Abdolah zal lezen, maar het had allemaal zo veel erger gekund.
Als actieboek van een week die bedoeld is om de omzet van de boekhandels te vergroten — mooier moeten we het initiatief niet willen maken — kan het best werken. De schrijver is redelijk geliefd in den lande. Hij had een populaire column in De Volkskrant. En hij kiest er nadrukkelijk voor zich on-Nederlands te presenteren; als een echte kunstenaar, met grote en nadrukkelijke gebaren.
Ik vind Abdolah allereerst zijn eigen pastiche, maar laat hem vooral. Hij beweegt zich in de boeksectoren die mij geen tel interesseren.
De kraai is een boek voor kinderen, uit het laatste jaar van het Basisonderwijs, zo schat ik in. Het verhaal daarin wordt verteld door een gevluchte Pers, die naar Nederland kwam — gelijk Abdolah. Deze man verliefde zich in de Nederlandse literatuur — gelijk Abdolah — en hij neemt in zijn verhaal ook vele citaten op van werken die hem hebben geïnspireerd.
Zelf is hij handelaar in koffie, op de Lauriersgracht.
Subtiel is het dus allemaal niet. Voor wie meer verlangt. Maar ik vind het inmiddels wat onnozel om nog iets van een Boekenweekgeschenk te verwachten.
RSS feeds