Jong in de jaren dertig ~ Paul Arnoldussen & Hans Renders
Het interview is bijna het moeilijkste genre in de journalistiek. Ik denk dat alleen de reportage nog net iets meer aan kwaliteiten vraagt. Maar helaas lijkt niets eenvoudiger dan het interview. Daarom zijn er helaas zo vreselijk veel talkshows op TV. Zeur maar net zolang tegen een ander aan tot die antwoord geeft, en hopla het lijkt of er een gedachtenwisseling plaatsvindt.
Bovendien hebben de mensen die op TV worden geïnterviewd meestal iets in de verkoop, wat evenmin bevorderlijk is voor het niveau.
Nee, omdat er zo verschrikkelijk veel slechte interviews uitgezonden worden, of gepubliceerd, is het nogal een verademing eens vraaggesprekken te lezen met mensen die niet op routine antwoorden. Een paar gesprekken uit deze bundel halen een hoog niveau.
Wel werd ik enigszins misleid door de titel. Die slaat namelijk op de leeftijd van de gesprekspartners — die vaak net na de Eerste Wereldoorlog zijn geboren — niet per se op die vreemde jaren dertig.
Bij het lezen bleek me trouwens ook dat ik de interviews al kende. Ze hadden al in Het Parool gestaan, in de tijd dat ik daar nog op geabonneerd was. Toch is het goed dat ze verzameld zijn, omdat sommige gesprekken elkaar aanvullen. Zelden heb ik terloops meer geleerd over het culturele leven in de stad Groningen voor de oorlog dan door dit boek. Het was een goede keuze om mensen te interviewen die iets in de cultuur hebben betekend. Al zal uit het rijtje gesprekspartners alleen schrijver Adriaan Morriën een beetje bekend zijn geweest.
RSS feeds