Pil ~ Mike Boddé
Geen enkel verhaal van iemands depressie lijkt op dat van een ander. Opvallend genoeg. Dit schreef Trudy Dehue trouwens ook, in haar boek De depressie-epidemie. Zo is alleen al een probleem dat de kwaal niet altijd als zodanig herkend wordt.
Mike Boddé is cabaretier, en bekende Nederlander van het c-garnituur zoals hij schrijft. Hij veronderstelde jaren lang chronisch vermoeid te zijn. En omdat genezing maar niet kwam, liep hij het halve alternatieve circuit af.
Toen de diagnose depressie eindelijk wel gesteld werd, duurde het nog weer een tijd voor er genezing kwam. Die kwam in de vorm Anafranil, een al wat ouder medicijn, nadat andere geneesmiddelen niet waren aangeslagen. En met deze pil kan Boddé nu niet meer stoppen, zonder een ernstige terugslag te krijgen. Verder kwam hij er 35 kilo door aan, wat als vervelend bijverschijnsel een slaapapneu veroorzaakte. Alleen maakte dat allemaal betrekkelijk weinig uit.
Met pil kan hij tenminste functioneren.
Pil is mede geschreven omdat Boddé eerder van zijn problemen af had kunnen komen als er een vergelijkbaar boek was geweest. Daarom biedt het meer dan een persoonlijk verhaal; het gaat ook over wat depressie is. Mike Boddé besluit het boek met twee interviews, met twee geneesheren, die er onder meer over gaan hoe moeilijk depressies te herkennen zijn. En dat er een fundamenteel verschil bestaat tussen de behandeling van zware depressies en die van de mildere varianten, die doorgaans na een paar maanden over gaan.
Daar voor is het boek met vele liedteksten aangekleed. En ook begint elk hoofdstuk met aanbevelingen voor andere boeken en begeleidende muziek.
Tegelijk zal me alleen dat levensverhaal bijblijven. Met al die verspilde jaren.
RSS feeds