God’s Doodle ~ Tom Hickman
Zou iemand geloven dat ik boeken over piemels lees om de cultuurgeschiedenis? Toch was het vooral dit aspect dat God’s Doodle nuttig maakte. Bovendien leek het alsof Tom Hickman mijn bezwaren kende tegen het o zo vergelijkbare lullenboek A Mind of Its Own. De boeken vullen elkaar namelijk redelijk aan.
Al is er vanzelfsprekend ook heel wat overlap. Er bestaat niet zo veel betrouwbaar onderzoek naar gemiddelde grootte per land of bevolkingsgroep anders dan bijvoorbeeld condoomfabrikanten deden. Zodra er economische belangen spelen, wil de kwaliteit van de research nogal eens toenemen.
Maar de geschiedenis van de penis, en dan vooral die van de fallusverering, of van de kracht die aan het mannelijk zaad werd toegedacht, is merkwaardig genoeg om daar veel meer over te willen lezen dan zelfs dit boek me bracht. Zo meldt Tom Hickman terloops dat archeologen in veel van wat zij opgraven aan artifacten telkens die stijve penis zien terugkeren — zo vaak zelfs dat ze overal piemels in zijn gaan vermoeden.
Verder poneert de schrijver de stelling dat het kruisteken, door zo veel gelovigen aan een kettinkje om de nek gedragen, oorspronkelijk de afbeelding van een een lul is, met de ballen als dwarsbalk. Terwijl het nu juist ook al de preutse Christenen zijn geweest die zo goed mogelijk alle bewijzen voor de fallusverering overal uit de cultuur hebben gewist.
Directe aanleiding om God’s Doodle te lezen, was vooral dat het er is. En dat ik een luchtig tegenwicht nodig had voor het vreselijke Vagina-boek van Naomi Wolf; dat ik las op verzoek.
En luchtig is dit boek zeker. Zo het niet oppervlakkig te noemen valt. Bewijzen van wat beweerd wordt, zoals dat het kruisteken het mannelijke kruis afbeeldt, ontbreken nogal eens. Hickman zegt in zo’n geval bijvoorbeeld wat makkelijk dat het een heidens symbool is dat al millennia bestond voor er christenen waren.
Luchtigheid blijft ook nodig trouwens. Inmiddels is vrij duidelijk aangetoond dat juist mannen het zwakke geslacht zijn. Vrouwen leven gemiddeld langer. En voor de voortplanting is er straks geen man meer nodig – wat meteen alle risico’s verbonden aan dat zo merkwaardig zwakke Y-chromosoom uitbant.
Dus was het fijn lezen over tijden dat mannen nog ongegeneerd trots waren op hun piemels, en dat dan in hun kleding benadrukten.
In de tijd daarvoor nog zou het zelfs normaal zijn geweest dat mannen elkaar ter begroeting even bij de penis pakten, zo speculeert Hickman — omdat er apen zijn die dit doen, en een verdwaalde Aboriginee-stam in Australië.
Pijnlijker hoofdstukken bieden boeken over piemels ook altijd. Aan het rijke rijtje van klassieke misverstanden uit de medische wetenschap kan worden toegevoegd dat castratie ooit ook een medische behandelmethode was. Zo dacht men dat zo hernia’s te genezen zijn, of lepra, of jicht. Tegen de pest werd dan weer enkel de balzak doorboort.
Wie iets bezit, loopt alleen daardoor al risico’s.
[ wordt vervolgd ]
RSS feeds